Περιγραφή
Μπορεί κανείς να αναγνωρίσει στην ποίηση του Βίλεμ Μ. Ρόχεμαν ρεαλιστικά, μανιεριστικά και σουρεαλιστικά στοιχεία. Έχει επεξεργαστεί και συνενώσει όλα αυτά τα στοιχεία στο δικό του ύφος που τον καθιστά μοναδική μορφή στα ολλανδικά γράμματα. Η μοναξιά χαρακτηρίζει το έργο του καθώς επίσης και τη ζωή του.
Η σιωπή λιώνει μες στο σιωπηλό νερό
που απλώνεται σε γεμάτους δίψα αγρούς
και με την εξαφάνιση της γης
λήγει το θλιβερό όραμα των ψαριών.
*
Ο Βίλεμ Μ. Ρόχεμαν (Willem M. Roggeman, Βρυξέλλες, 1935) είναι Βέλγος (Φλαμανδός) ποιητής, ο οποίος ζει κι εργάζεται στις Βρυξέλλες, και έχει χαρακτηριστεί από τον σημαντικό κριτικό ποίησης Πάουλ ντε Φρέι ως «ζωγράφος με λέξεις». Και η ζωγραφική πράγματι έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στην ποίησή του. Ο Ρόχεμαν εργάστηκε για ένα διάστημα ως δημοσιογράφος και τεχνοκριτικός στη φλαμανδική εφημερίδα “Het Laatste Nieuws”. Διετέλεσε διευθυντής του Φλαμανδικού Πολιτιστικού Κέντρου De Brakke Grond στο Άμστερνταμ από το 1981 έως το 1993, καθώς και πρόεδρος του Ιδρύματος Louis Paul Boon Society (προς τιμήν του δημοφιλούς Φλαμανδού συγγραφέα και ζωγράφου) για δύο περιόδους (1982 1989, 2006-). Γράφει ποίηση, μυθιστορήματα, θεατρικά και δοκίμια σχετικά με την ολλανδική λογοτεχνία και τη Φλαμανδική ζωγραφική. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν η ποιητική ανθολογία του Αυτό που βλέπουν μονάχα οι ζωγράφοι (μτφρ. Στέλλα Πεκιαρίδη 2020).
