Περιγραφή
Η ποίηση της Νεσιέ Γιασίν είναι ένα δώρο εικόνων, συναισθημάτων και ταυτόχρονα μια πολιτική πράξη. Λειτουργεί από τα μέσα προς τα έξω· ξεκινώντας δηλαδή με την αποτύπωση του εσωτερικού της εγώ, κατορθώνει να εκφράσει μια ολόκληρη γενιά Τουρκοκυπρίων που αγωνίζονται για μια πατρίδα που θέλουν να τους ανήκει. Η Νεσιέ δεν αισθηματολογεί, όμως η ποίησή της είναι αισθηματική, δεν συνθηματολογεί, όμως οι στίχοι της γίνονται συνθήματα. Μονάχα αγαπάει. Τον άνθρωπο, τη φύση, τον γιο της, τη γυναικεία της υπόσταση, την πατρίδα της. Μέσα από την αγάπη, υφαίνει ένα οικουμενικό σύμπαν που ο χώρος και ο χρόνος από σχετικοί όροι γίνονται απόλυτοι -η Κύπρος, τότε και τώρα. Η Νεσιέ Γιασίν διεκδικεί μια θέση στο πάνθεον των σύγχρονων μεγάλων ποιητριών που με απλά υλικά ξαναφτιάχνουν τον κόσμο.
**
Η Νεσιέ Γιασίν γεννήθηκε το 1959 στην Κύπρο. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της παιδικής της ηλικίας στο χωριό Περιστερώνα όπου ζούσαν μαζί Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι. Το 1964, η οικογένειά της έπρεπε να φύγει από το χωριό εξαιτίας διακοινοτικών προβλημάτων.
Ο πατέρας της Οζκέρ Γιασίν είναι γνωστός ως ο «εθνικός ποιητής» των Τουρκοκυπρίων. Ο άλλος ποιητής της οικογένειας είναι ο αδελφός της Μεχμέτ Γιασίν. Με τον αδελφό της θεωρούνται οι ηγετικές μορφές της 74ης γενιάς (Μέτωπο της απόρριψης).
Η Νεσιέ Γιασίν δημοσίευσε σε νεαρή ηλικία. Τα δύο πρώτα βιβλία της δημοσιεύθηκαν στην Τουρκία όταν ήταν φοιτήτρια στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Μέσης Ανατολής στην Άγκυρα. Ως νέα ποιήτρια, το έργο της, που βασίστηκε κυρίως στον πόλεμο του 1974 στην Κύπρο, το δέχθηκαν ευνοϊκά οι λογοτεχνικοί κύκλοι στην Τουρκία.
Το ποίημά της που ονομάζεται «Ποιο μισό» που έγραψε στην ηλικία των 17 ετών μελοποιήθηκε από τον Ελληνοκύπριο συνθέτη Μάριο Τόκα («Η δική μου πατρίδα») και έγινε μια εικόνα ταυτότητας, ένας ανεπίσημος ύμνος για μια ενωμένη Κύπρο. Μετά τη μετάφραση των πρώτων ποιημάτων της στα ελληνικά (δημοσιεύθηκαν σε περιοδικά στο νότιο τμήμα του νησιού), βραβεύτηκε από το Κυπριακό Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού το 1978 για τη συμβολή της στον κυπριακό πολιτισμό. Έγινε γνωστή και διαβάζεται και στις δύο πλευρές της διαιρεμένης Κύπρου αλλά και στην Τουρκία.
Η Nεσιέ Γιασίν είναι επίσης γνωστή για τον ακτιβισμό της σχετικά με την ειρήνη. Συμμετείχε σε ομάδες ειρήνης που εργάζονται για την επανένωση της Κύπρου. Σε μια εποχή μηδενικής επικοινωνιακής πολιτικής διέσχισε τη διαχωριστική γραμμή στην Κύπρο και άρχισε να ζει στο ελληνοκυπριακό νοτιότερο τμήμα του νησιού. Διακήρυξε το γεγονός αυτό ως διαμαρτυρία στον άγραφο κανόνα ότι, αν είστε Τουρκοκύπριος, είστε υποχρεωμένος να ζήσετε στο βόρειο τμήμα του νησιού και να ξεχάσετε την υπόλοιπη χώρα σας. Σήμερα, διδάσκει γλώσσα και λογοτεχνία στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κύπρου και γράφει εβδομαδιαίες στήλες στην εφημερίδα Yenidüzen που δημοσιεύεται στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Έχει εκδώσει εννιά βιβλία ποίησης, ένα μυθιστόρημα και ένα δοκίμιο για τη λογοτεχνία. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και ανθολογίες σε διάφορες χώρες και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες. Μια επιλογή από τα ποιήματά της έχει δημοσιευθεί σε αγγλική μετάφραση με τίτλο Τριαντάφυλλο να πέφτει τη νύχτα. Έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ και αναγνώσεις ποίησης σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ άλλων έχει λάβει το βραβείο Ανθία Πιερίδη το 1998.
*
Πρόλογος: Αμίρ Ορ / Επιμέλεια: Μαρία Σιακαλλή
*
Η έκδοση έχει επιχορηγηθεί από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.
