Περιγραφή
Τι κοινό έχουν ένας νάνος και μια στριπτιζέζ, ο μυστήριος ήχος μιας τρομπέτας, η Λουντμίλα που πλέκει ένα δίχτυ γύρω της; Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς θα νιώθατε αν ήσασταν γυαλί, γυαλί το οποίο οι ξυλουργοί κουβαλάνε μέσα στον θόρυβο της πόλης; Κι αν κάποιος από εμάς σκοτωθεί, πώς ή καλύτερα ποιος θα συνεχίσει την αφήγηση; Μεταξύ πεζού και ποίησης, ονείρου και πραγματικότητας, τα είκοσι δύο κείμενα της συλλογής, συνθέτουν παράδοξους, κωμικοτραγικούς κόσμους, όπου τα απλά και καθημερινά αποκτούν άλλη διάσταση, κι όπου η ένταση της αφήγησης καθρεφτίζει την ένταση ή αδυναμία, της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης.
*
Ο Ιβάν Άντιτς (Ivan Antić) γεννήθηκε το 1981 στη Γιαγκοντίνα (Σερβία). Είναι πεζογράφος, κατά καιρούς ποιητής, ακούραστος μεταφραστής. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές διηγημάτων Ένταση (Σερβική Εστία, 2009) και Μεμβράνες, μεμβράνες (Πολιτιστικό κέντρο του Νόβι Σαντ, 2016). Τα διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, πολωνικά, ρουμανικά, μακεδονικά, σλοβενικά και αλβανικά, ενώ έχουν περιληφθεί στις ανθολογίες Λίστα αναπαραγωγής από τις αρχές του αιώνα (Βελιγράδι, 2011), Nga Bergradi, me dashuri - Tregimi i ri nga Serbia (Πριστίνα, 2011), Ρωγμές (Βελιγράδι, 2012), Iz jezika v jezik (Λιουμπλιάνα, 2014), Το μαγικό δάσος (Βελιγράδι, 2016), Φόβος και τρόμος (2017), Τα μικρότερα διηγήματα Σέρβων συγγραφέων (Βελιγράδι, 2017), ZU ANDEREN UFERN. Transdanubisierungen (Βιέννη, 2018) και Μικρές ιστορίες (2021). Έχει λάβει μέρος στα διεθνή λογοτεχνικά φεστιβάλ Vilenica, Kikinda Short, IGNOR, και πολλά άλλα, ενώ ως υπότροφος του Ινστιτούτου Γκέτε έχει παρουσιάσει το πεζογραφικό του έργο στην Έκθεση Βιβλίου της Λειψίας το 2001, όταν η Σερβία ήταν η τιμώμενη χώρα. Πήρε το Βραβείο «Μίλος Τζούριτς» για τη μετάφραση μιας ποιητικής συλλογής του Σλοβένου Ντάνε Ζάγιτς. Ζει στη Λιουμπλιάνα.
