Περιγραφή
Σε κάθε στάση πιο κοντά το άγνωστο το τέρμα
Μα να προλάβω μια στιγμή στο χώμα να πατήσω
Στο πευκοδάσος να χωθώ χωρίς να με προσέξουν
«Μην ξεχαστείς», μου γράφουνε οι βελόνες μες στο δέρμα
Σ’ αναπολήσεις παιδικές που φέρνει η μυρωδιά τους
Κένταυρους που θαυμάζουνε το γάβγισμα της φώκιας
Κουκουναριές που τρίζουνε και ρίχνουνε το μάννα
«Βιάσου», φωνάζει ο κότσυφας και κρύβεται στους βάτους
Γι’ άλλη δουλειά σας ήθελα, πεύκα μου αγαπημένα
Θα βάλω στη ρητίνη σας τον φόβο του θανάτου
Κι εσείς φροντίστε να γενεί κόκκινο κεχριμπάρι
Που θα το βρούνε πλάσματα από γυαλί βγαλμένα
Κι εκεί μαζί με βάτραχους, σκαθάρια και σκουπίδια
Θα βρούνε και τον φόβο μου κι ίσως να καταλάβουν
Τι έκανε τον άνθρωπο να κουβαλά μια θλίψη
Τον λόγο που δεν δάμασαν της μουσικής τα φίδια
*
Ο Σπύρος Σφενδουράκης γεννήθηκε το 1965 στο Αγρίνιο και μεγάλωσε στον Βόλο και στο Μαρούσι. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου πήρε και το διδακτορικό του. Εργάστηκε για μια δεκαετία ως Λέκτορας και Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και σήμερα είναι Καθηγητής Οικολογίας και Βιοποικιλότητας στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Έχει επιμεληθεί και μεταφράσει τουλάχιστον είκοσι επιστημονικά εγχειρίδια και βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης, τα περισσότερα σε θέματα εξελικτικής βιολογίας και οικολογίας. Επιπλέον του επιστημονικού του έργου, τον ενδιαφέρει πολύ η διάδοση της επιστήμης στο ευρύ κοινό, ιδίως όσον αφορά την εξέλιξη. Η Μελέτη ζωής αποτελεί την πρώτη του ποιητική συλλογή.
