Περιγραφή
Η έκδοση του κλασικού έργου του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα" κυκλοφορεί, σε νέα μετάφραση της Μαρίας Σκαφτούρα, με αφορμή την ομώνυμη παράσταση από τον σκηνοθέτη Ένκε Φεζολάρι στο θέατρο Βρυσάκι στην Πλάκα (1η χρονιά: 1 Ιουλίου-6 Οκτωβρίου 2015 / 2η χρονιά: 6 Ιουνίου-27 Ιουλίου 2016).
Κυκλοφορεί με επίμετρο της Ασημίνας Ξηρογιάννη.
*
Εξώφυλλο 1ης έκδοσης (Ιούνιος 2015)
*
Ανδαλουσία. Μετά την κηδεία του άνδρα της, η 60χρονη Μπερνάρντα Άλμπα, επιβάλλει στις πέντε κόρες της πολύχρονο κατ’οίκον εγκλεισμό λόγω πένθους. Σε ένα σπίτι, χωρίς αντρική παρουσία, εισβάλλει ο Έρωτας και τα ανατρέπει όλα.
Η Μπερνάρντα, η Αντέλα, η Πόνθια, η Μαρτίριο, η Ανγκούστιας, η Αμέλια, η Μαγκνταλένα, η Προυντένσια κι ο πανταχού παρών, και γι’ αυτό απών, Πέπε, είναι σάρκα από τη σάρκα μας. Μιλούν τη λογοκριμένη γλώσσα μας, ενώ η στεγνή, από τη στέρηση και τον εγκλεισμό, όψη τους καταμαρτυρά όσα οι λέξεις κρύβουν.
Το καλοκαίρι του 2016, συμπληρώνονται 80 χρόνια από τον θάνατο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και ένας χρόνος μετά το Δημοψήφισμα. Επέτειοι που μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά τίποτα δεν είναι όπως παλιά: σε μια ισχνή δημοκρατία, δίχως καμιά πίστη στο συνάνθρωπο, Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα δεν είναι ένα έργο, που απλά μπορεί να μας αφορά, είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε.
Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα είναι μια ανδαλουσιανή τραγωδία, με άλλα λόγια μια βαλκανική τραγωδία, που λαμβάνει χώρα στις εσχατιές του πολιτισμένου κόσμου.
*
O Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ήταν Ισπανός ποιητής, δραματουργός, μουσικός και θεατρικός συγγραφέας - ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης και μέλος της Γενιάς του 1927. Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Fuente Vaqueros, ένα ανδαλουσιανό χωριό κοντά στη Γρανάδα. Αρχικά σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα και Φιλοσοφία και Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. Ταυτόχρονα, ασχολήθηκε και με τη μουσική. Το 1922, μαζί με τον συνθέτη Manuel de Falla οργάνωσαν το πρώτο ερασιτεχνικό φεστιβάλ ανδαλουσιανής φλαμένγκο μουσικής, το Cande Jondo. Eκείνη η περίοδος έμελλε να είναι και η πιο κρίσιμη ως προς τη λογοτεχνική του πορεία. Ο Λόρκα εμπνεύστηκε από τις παραδόσεις της φολκ και της τσιγγάνικης μουσικής. Τα έργα του Poema del Cante Jondo και Primer Romancerο Gitano, τον έκαναν τον πιο γνωστό ποιητή της Ανδαλουσίας και της τσιγγάνικης υποκουλτούρας της. Μάλιστα, ο Λόρκα συνδέθηκε με μακρά φιλία με τους Σαλβαντόρ Νταλί και Λουίς Μπουνιουέλ, με τους οποίους δούλεψε σε αρκετές παραγωγές. Τα επόμενα χρόνια, ο Λόρκα παρουσίασε κατάθλιψη, που αυξανόταν από την αγωνία του για την προσωπική του ζωή και την ομοφυλοφιλία. Το 1930 έζησε στη Νέα Υόρκη. Στα πρώτα του γράμματα στην πατρίδα εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για τα μοντέρνα αμερικάνικα θεατρικά έργα. Πάντως ο Λόρκα, στη συνέχεια, περιφρόνησε την τρομακτική και πνευματικά διεφθαρμένη πόλη της Αμερικής και μετέβη στην Αβάνα για να βιώσει την αρμονία μιας πιο πρωτόγονης ζωής. Το 1931 επέστρεψε στην Ισπανία και με την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας έγινε διευθυντής ενός περιοδεύοντος θιάσου, με την ονομασία La Barraca, με τον οποίον έδινε παραστάσεις κλασσικών έργων του Θερβάντες κ.ά., σε απομακρυσμένες περιοχές όπου οι άνθρωποι είχαν λίγες ευκαιρίες να δουν θέατρο. Όσο περιόδευε με το θίασο, έγραψε τα πιο γνωστά και καλύτερά του έργα, το Ματωμένο Γάμο, τη Γέρμα και Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα. Όταν ξεκίνησε ο Ισπανικός Εμφύλιος το 1936, οι δεξιές δυνάμεις τον έβλεπαν ως εχθρό. Τον σκότωσαν στη Γρανάδα στις 19 Αυγούστου 1936, χωρίς να περάσει από δίκη. Οι συνθήκες του θανάτου του παραμένουν ακόμη καλυμμένες από ένα πέπλο μυστηρίου. Μόνο μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο το 1975, η ζωή και ο θάνατος του μπορούσαν να συζητηθούν ανοιχτά στην Ισπανία.
